Leczenie traumy metodą EMDR
Na terapię EMDR, czyli Eye Movement Desensitization and Reprocessing, zapraszamy osoby, które borykają się z traumą. EMDR to jedna z form psychoterapii, która za pomocą stymulacji zmysłów, najczęściej ruchu gałek ocznych, zmienia postrzeganie o traumatycznych zdarzeniach z przeszłości, czyniąc je tylko wspomnieniem bez bolesnych odczuć.
Czym jest trauma?
Trauma to uraz psychiczny, który spowodowało nagłe przeżycie, przykre wydarzenie. Zazwyczaj dotyczy zagrożenia zdrowia lub życia.
Wyróżnia się dwa typy traumy, gdzie pierwszy dotyczy pojedynczych zdarzeń, które nastąpiły w przeszłości, a drugi odnosi się do powtarzających się przykrych sytuacji.
Doświadczenia traumatyczne obejmują nadużycia:
- emocjonalne – poniżanie, wyzwiska,
- fizyczne – pobicia, dręczenie,
- seksualne – molestowanie.
Kto powinien spróbować leczenia metodą EMDR?
Terapia EMDR polega na założeniu, iż traumatyczne wydarzenia wpływają na nasz naturalny proces przetwarzania informacji. Domyślnie trudne przeżycia są bolesne, ale po upłynięciu odpowiedniej ilości czasu nabieramy dystansu, i nie mają one dalej większego wpływu na nasze bieżące życie i reakcje. Jeśli jednak proces takiego przetwarzania zostanie zaburzony, w naszej pamięci żywe pozostają emocje, doznania czy myśli, które towarzyszyły zdarzeniu. Później wystarczy jedna sytuacja (tzw. “wyzwalacz”), aby sprawić, iż aktywują się nasze ukryte negatywne skojarzenia.
Dzięki terapii EMDR pozbawimy się tych niechcianych reakcji, a wszystkie przeszłe traumy przekształcą się w normalne wspomnienia bez negatywnego ładunku emocjonalnego. Przestaną one rzutować na nasze współczesne i przyszłe życie.
Jak przebiega
Terapia ta wprowadza stymulację półkul mózgowych poprzez odbieranie szybkich naprzemiennych bodźców wzrokowych, słuchowych lub dotykowych. Poprzedzone jest to wywiadem i dodatkowym przygotowaniem pacjenta według protokołu. Stymulacja bilateralna poprawia komunikację między lewą i prawą półkulą mózgu. Kiedy doświadczamy stresującego wydarzenia, zostaje zaburzona równowaga emocjonalno-poznawcza, niezbędna do przetworzenia docierających do nas informacji. Konsekwencją tego może być zatrzymanie owej informacji w jej oryginalnej, lękotwórczej postaci. Zostaje ona niejako „zamrożona” w sieciach neuronalnych w takiej samej formie, w jakiej jej doświadczyliśmy. Mózg zaczyna kojarzyć pewne neutralne bodźce zewnętrzne (np. podobne miejsce, zapach czy barwa głosu) z traumatycznym wydarzeniem. Nie daje to szans na poznawcze przetwarzanie informacji i prowadzi do problemów psychologicznych. Powtarzające się i rytmiczne ruchy gałek ocznych (lub bodźce dotykowe, słuchowe) połączone z wyobrażeniową reprezentacją trudnego wspomnienia (obraz, myśli, emocje, odczucia z ciała) ułatwiają przetworzenie informacji, które gwarantuje wyeliminowanie zaburzenia na poziomie emocjonalnym.
Skuteczność
Doświadczenia terapeutów oraz wyniki badań wskazują na skuteczność metody EMDR w leczeniu zaburzeń stresowo-pourazowych (PTSD), ale także w problemach osób chorujących przewlekle (np. cukrzyca, astma, nadciśnienie). EMDR sprawdza się też w szeroko pojętych zaburzeniach lękowych (np. fobie proste, lęk przed oceną społeczną, lęk przed wystąpieniami publicznymi), w nagłych traumatycznych wydarzeniach (wypadki, urazy, gwałty itp.) oraz w przerobieniu przewlekłych trudnych przeżyć czy doświadczeń życiowych. Prowadzone są badania nad zastosowaniem EMDR do leczenia depresji. Jest to metoda bezpieczna i skuteczna przy leczeniu zaburzeń lękowych u kobiet karmiących lub będących w ciąży.
O rozpoczęciu terapii metodą EMDR decyduje specjalista. Skuteczność tej formy psychoterapii, została zauważona wśród osób, które mają problem z:
- traumą – może to być spowodowane np. wypadkiem lub śmiercią bliskiej osoby,
- depresją,
- stanami lękowymi,
- zaburzeniami obsesyjno-kompulsywnymi,
- fobiami.
Stosowana jest również w leczeniu osób pełniących służbę mundurową oraz ratunkową.
Co można osiągnąć dzięki terapii EMDR?
Terapia EMDR opiera się na naturalnej umiejętności mózgu do leczenia urazów psychicznych. Ta forma psychoterapii wspiera mózg w procesie przenoszenia trudnych wspomnień do kory przedczołowej, która odpowiada za przetworzenie wspomnienia, nadając mu kontekst czasowy. Dzięki stymulacji, emocje lub wydarzenia, które zostały zablokowane, zostają przetworzone i otrzymują nowe znaczenie.